Στον απόηχο της πολύκροτης έκθεσης του ΠΟΥ που συνδέει τη κατανάλωση του κόκκινου κρέατος και των επεξεργασμένων προϊόντων του με τον καρκίνο, Έλληνες γιατροί και ειδικοί μιλούν στο WE και λύνουν όλες μας τις απορίες.
Όταν ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας κατατάσσει τα επεξεργασμένα προϊόντα κόκκινου κρέατος στην ίδια κατηγορία καρκινογόνων που ανήκει το κάπνισμα, ο αμίαντος και το αλκοόλ, αλλά χαρακτηρίζει και το ίδιο το κόκκινο κρέας ως «πιθανώς καρκινογόνο», η ανησυχία είναι εύλογη και οι αντιδράσεις στην αγορά και τους καταναλωτές μπορεί να είναι ραγδαίες και αλυσιδωτές.
Η κραταιά βιομηχανία κρέατος των ΗΠΑ ετοιμαζόταν από καιρό να βγει στην αντεπίθεση, με σύμμαχο την αδυναμία των Αμερικανών στο μπέικον, αλλά και ο ίδιος ο υπουργός Τροφίμων και Γεωργίας της Γερμανίας, Κρίστιαν Σμιτ, σε ανακοίνωσή του, έσπευσε να υπερασπιστεί τα παραδοσιακά λουκάνικα της χώρας του, δίνοντας έμφαση στην κατανάλωση με μέτρο. Αλλά ας περάσουμε στα «δικά μας».
Πώς σχετίζεται η νέα πολύκροτη έκθεση με την ελληνική παράδοση «κρέας στα κάρβουνα». Ποια ακριβώς είναι η σύνδεση με τον καρκίνο και τι πρέπει να κάνουμε για να προφυλάξουμε την υγεία μας; Το WE επικοινώνησε με γιατρούς και διατροφολόγους προκειμένου να αποκωδικοποιήσει τα πορίσματα της έκθεσης του Διεθνούς Κέντρου Έρευνας για τον Καρκίνο του ΠΟΥ, η οποία βασίστηκε σε εκατοντάδες σχετικές μελέτες, 800 για την ακρίβεια, που έχουν πραγματοποιηθεί τα τελευταία χρόνια. Κανένας ειδικός δεν έπεσε από τα σύννεφα.
ο Ευμένης Καραφυλλίδης, διευθυντής του διαιτολογικού τμήματος του Ιασώ General, υπογραμμίζει πως είναι σημαντικό η έρευνα αυτή να ωθήσει τον κόσμο στο μέτρο και στο να σκεφτόμαστε περισσότερο τι πρέπει να φάμε.
Τι συμβαίνει με το κόκκινο κρέας;
«Η έκθεση δείχνει ότι η υπερκατανάλωση κόκκινου κρέατος, πιθανώς να προκαλεί καρκίνο, λόγω του χρόνου που παραμένει στο έντερο, της διάσπασής του και της μεταβολικής του διαδικασίας» σημειώνει ο Ευμένης Καραφυλλίδης. «Ωστόσο πρέπει να πούμε ότι ως κόκκινο κρέας λογίζεται το μοσχάρι, το χοιρινό, το αρνί, όχι όμως και το κυνήγι. Μάλιστα, υπάρχουν έρευνες που δείχνουν πως το καλύτερο κρέας που μπορεί να καταναλώνει κάποιος, όχι καθημερινά και πάντα με μέτρο, είναι το κυνήγι. Πάντως, αυτό που πρέπει να μείνει στον κόσμο και πρέπει να τονίσουμε είναι ότι το κόκκινο κρέας και τα αλλαντικά που καταναλώνουμε δεν θα πρέπει να ξεπερνούν τα 70 γραμμάρια μαγειρεμένης ποσότητας την ημέρα. Αν κάποιος φάει αυγά με λουκάνικα για πρωινό, σάντουιτς αλλαντικών για δεκατιανό και κρέας στο μεσημεριανό και βραδινό του γεύμα, ξεπερνά κατά πολύ όχι τα 70 αλλά και τα 300 και τα 400 γραμμάρια. Πρέπει να σκέφτεται κανείς τις εναλλαγές στη διατροφή του».
Υπάρχει σωστός και λάθος τρόπος μαγειρέματος;
Το ψήσιμο στα κάρβουνα δεν είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος διότι το κάψιμο δημιουργεί ετεροκυκλικές αμίνες (χημικές ενώσεις που δημιουργούνται όταν η κρεατίνη εκτίθεται σε υψηλές θερμοκρασίες). Ο κ. Καραφυλλίδης επισημαίνει πως «είναι προτιμότερο το κρέας να ψήνεται στη σχάρα, όχι όμως κάρβουνα, ενώ είναι σημαντικό το καρβουνισμένο κομμάτι ή να το αφαιρούμε ή να προσθέτουμε πολύ λεμόνι, διότι η βιταμίνη C βοηθάει στην αδρανοποίηση των ετεροκυκλικών αμινών. Καλός τρόπος μαγειρέματος είναι στο φούρνο και την ηλεκτρική ψησταριά και βέβαια έχει σημασία ο συνδυασμός, να μην τρώμε σκέτο κρέας, να το συνδυάζουμε με σαλάτα ή υδατάνθρακες, διότι οι φυτικές ίνες όταν εντάσσονται στο διαιτολόγιό μας βοηθάνε την εντερική χλωρίδα και έχουμε θετικά για την υγεία αποτελέσματα».
Θα είναι πιο υγιής κάποιος αν κόψει το κόκκινο κρέας, όπως το τσιγάρο;
Το κρέας έχει υψηλής αξίας πρωτεΐνες και σίδηρο» υπογραμμίζει ο κ. Καραφυλλίδης και προσθέτει: «Αν κάποιος θέλει να κόψει εντελώς το κόκκινο κρέας πρέπει να προσέξει πολύ την ισορροπία της πρόσληψης θρεπτικών συστατικών. Όταν συνδυάζουμε τρόφιμα που περιέχουν φυτική πρωτεΐνη, όπως φακές με ρύζι, ο οργανισμός τις συνδυάζει και δημιουργεί πρωτεΐνη υψηλής βιολογικής αξίας. Ωστόσο, ο φυτικός σίδηρος απορροφάται πάρα πολύ δύσκολα από τον οργανισμό, θα πρέπει κανείς να φάει νταμιτζάνες φακές και να το συνδυάσει και με βιταμίνη C για να βελτιωθεί η απορρόφησή του. Συνεπώς, η δική μου πρόταση είναι να καταναλώνουμε κόκκινο κρέας με μέτρο. Και οι έρευνες άλλωστε δεν λένε ‘μην φάτε ξανά αλλαντικά η κρέας’, λένε να μειώσουμε πάρα πολύ την ποσότητα στην καθημερινότητά μας. Όπου δεν υπάρχει μέτρο, χάνεται η ισορροπία στη διατροφή μας, τη ζωή μας και την ψυχή μας»